ارزیابی عملکرد و پروتئین دانه جو در واکنش به نیتروژن و تداخل علف های هرز
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-25-4_008
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده به منظور بررسی تغییرات شاخص کلروفیل، پروتئین و عملکرد دانه جو در واکنش به نیتروژن و تداخل علفهای هرز، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. رقم جو ماکویی پاییزه مقاوم به سرما، برای کشت انتخاب گردید. مقادیر متفاوت تغذیه نیتروژنی شامل سطوح صفر، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار در کرتهای اصلی و ۱۰ دوره تداخل علفهای هرز (در دو سری) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. در سری اول در طی پنج محدوده زمانی مختلف پس از سبز شدن جو، شامل مراحل رشدی Em= سبز شدن، ۵El= پنجمین برگ ساقه اصلی بهطور کامل باز شده، Ti= ساقه اصلی و سه پنجه، Se= مرحله ساقه رفتن - پنجمین گره قابل تشخیص و Ea em= مرحله ظهور سنبله - ظهور کامل گل آذین، بهترتیب مطابق با کدهای زیدوکس ۱۰، ۱۵، ۲۳، ۳۵ و ۵۹ در جو، علفهایهرز کنترل نشدند، ولی پس از گذشت این مراحل، علفهایهزر تا انتهای دوره رشد جو، بهطور کامل کنترل شدند. در سری دوم، علفهای هرز کرتها برای مراحل ذکر شده از ابتدای فصل تا مرحله مورد نظر بهطور کامل کنترل شدند، ولی پس از سپری شدن مرحله مربوطه، علفهای هرز تا آخر فصل رشد کنترل نشدند. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف نیتروژن و دورههای مختلف تداخل علفهای هرز بر درصد پروتئین و عملکرد دانه جو معنیدار بود. اثر نیتروژن بر شاخص کلروفیل برگ نیز معنیدار بهدست آمد. متناسب با افزایش طول دوره تداخل علفهای هرز، مقادیر صفات مورد بررسی کاهش یافتند. به طوریکه، شاخص کلروفیل برگ، درصد پروتئین دانه و عملکرد دانه تحت تیمار شاهد آلوده به علفهرز در کل دوره رشد، بهترتیب ۳۵/۷، ۳/۲۷ و ۵/۴۲ درصد کمتر از تیمار شاهد عاری از علف هرز در کل دوره رشد بود. ارتباط نزدیکی بین افزایش میزان نیتروژن و افزایش شاخص کلروفیل، درصد پروتئین و عملکرد دانه وجود داشت. افزایش سطوح نیتروژن در حد پایدار، تحمل جو را به حضور علفهای هرز افزایش داد. همچنین، با افزایش سطوح نیتروژن، رشد و عملکرد دانه جو بهبود یافت، ولی افزایشی در ماده خشک علفهای هزر مشاهده نشد. از نتایج کاربردی حاصل از این تحقیق میتوان در دوره انتقالی گذر از کشاورزی متداول پرنهاده به کشاورزی کمنهاده و پایدار در جهت مدیریت مطلوب علفهای هرز و کاهش کاربرد کود نیتروژن، استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جلیل شفق
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سعید زهتاب سلماسی
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
صفر نصراله زاده
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
نسرین هاشمی عمیدی
فارغ التحصیل گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سهیلا دست برهان
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز