سنجش پایداری بوم نظام های زراعی حاشیه دریاچه ارومیه (مطالعه موردی: شهرستان آذرشهر)

چکیده اهداف: دریاچه ارومیه یکی از مهم­ترین و ارزشمندترین بوم نظام های ایران است. با توجه به این که جمعیت عظیمی از مردم ساکن استان آذربایجان شرقی در حوضه دریاچه ارومیه به کشاورزی مشغول هستند و اقتصاد منطقه و ساکنین منطقه به پایداری نظام های کشاورزی در زمان حال و آینده وابستگی بالایی دارد، از این رو بررسی پایداری بوم نظام های زراعی این منطقه اهمیت زیادی دارد.   مواد و  روش ها: این مقاله به سنجش پایداری بوم نظام های زراعی شهرستان آذرشهر در دوره زمانی ۹۶-۱۳۸۳ می­پردازد. وزن شاخص­ها با استفاده از روش آنتروپی تعیین شده و سایر اطلاعات لازم از سازمان جهاد کشاورزی، سازمان آب منطقه­ای و سالنامه­های آماری استان آذربایجان شرقی در طی سال­های مورد بررسی جمع­آوری گردید.   یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد میزان پایداری در ابتدای دوره یعنی طی سال­های ۸۵-۱۳۸۳ کاهشی بوده است و بعد از یک افزایش موقت طی سال­های ۹۲-۱۳۸۵، در ادامه مجددا کاهشی شده و شرایط پایداری کاهش یافته است.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از وزن­دهی شاخص­ها و محاسبه میزان پایداری، نقش مهم عوامل ایجاد پایداری خصوصا مصرف نهاده­های شیمیایی بر میزان پایداری مشخص گردید.

کلیدواژه ها:

ارزیابی پایداری ، بوم نظام ، دریاچه ارومیه ، شاخص های اجتماعی-اقتصادی ، شاخص های پایداری