اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر جذب برخی عناصر و صفات کیفی خیار گلخانه ای

اهداف: آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر جذب برخی عناصر و صفات کیفی خیار گلخانه­ای، در کشت­های خاکی آن انجام گردید.   مواد و روش­ها: آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار، درگلخانه گروه علوم و مهندسی باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول پیوند خیار گلخانه­ای رقم ناگین روی دو پایه کدوی شینتوزا، روت پاور و همزیستی با دو گونه قارچ میکوریز (Diversisporaversiformis و Rhizophagus intraradices) به عنوان فاکتور دوم بود.   یافته­ها: نتایج بدست آمده نشان داد بین پایه­ها و گونه­های قارچ میکوریز مورد مطالعه از نظر صفات کیفی تفاوت معنی­داری وجود داشت. بطوری که پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریز گونه­ی D.versiformis  ضمن داشتن بیشترین عملکرد در واحد سطح (۶۲۶۰.۲۸ گرم در متر مربع) موجب افزایش غلظت فسفر و پتاسیم در برگ­ها شد. همچنین در تیمار گیاهان پیوندی و کلونیزه شده با قارچ­های میکوریز صفات کیفی میوه از جمله  ظرفیت آنتی­اکسیدانی و فنل کل میوه، سفتی بافت میوه، محتوای مواد جامد محلول (TSS) میوه افزایش یافت. در ضمن سایر صفات کیفی میوه از جمله pH وEC عصاره میوه و TA میوه در بین تمام تیمارها تقریبا یکسان بود.   نتیجه­گیری: در نهایت نتایج تحقیق نشان داد که پیوند خیار بر روی پایه کدو همراه با استفاده از قارچ میکوریز موجب افزایش عملکرد در واحد سطح با حداقل مصرف نهاده­های کشاورزی، بهبود شاخص­های کیفی میوه و جذب عناصر غذایی، برای تولید پایدار خیار گلخانه­ای در شرایط کشت خاکی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

خیارگلخانه­ای ، شینتوزا ، روت پاور ، پیوند ، قارچ میکوریزا ، کیفیت میوه