تدوین مدلی برای پیش بینی ضربه عشقی بر اساس سبک های حل مساله با میانجی گری انعطاف پذیری شناختی در دانش جویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۸: یک مطالعه توصیفی

چکیده زمینه و هدف: ضربه عشقی در دانش­جویان پدیده ای رایج است که باعث مسائل و مشکلات تحصیلی و روان شناختی در آن ها می شود. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدلی برای پیش­بینی ضربه عشقی بر اساس سبک های حل­ مساله با میانجی­گری انعطاف پذیری شناختی در دانش­جویان دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش­جویان مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در نیم­سال دوم سال­تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. تعداد ۲۰۰ نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری هدف مند از بین جامعه آماری فوق انتخاب و به پرسش نامه های انعطاف پذیری شناختی Dennis و همکاران، سبک های حل ­مساله Cassidy و همکاران و ضربه عشقی Rosse و همکاران پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از مدل­یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.  یافته­ها: نتایج نشان داد که ضربه عشقی با انعطاف پذیری شناختی (۵۱/۰-=r، ۰۰۱/۰< p) و سبک های حل مساله (۶۴/۰-=r، ۰۰۱/۰< p) ارتباط منفی معنی دار دارد. هم­چنین، انعطاف پذیری شناختی با سبک های حل مساله (۳۲/۰=r، ۰۰۱/۰< p) ارتباط مثبت معنی دار دارد. شاخص­های برازش مدل نیز، تاثیر سبک های حل مساله بر ضربه عشقی را با میانجی­گری انعطاف پذیری شناختی تایید کرد. نتیجه­گیری: با توجه به نقش سبک های حل مساله و انعطاف پذیری شناختی در پیش بینی ضربه عشقی از لحاظ کاربردی برگزاری کارگاه­های آموزشی  مبتنی بر کاهش نشانگان ضربه عشقی، آموزش راهبردهای حل مساله  و مدیریت هیجانات پیشنهاد می­گردد. ­واژه های کلیدی: سبک های حل مساله، ضربه عشقی، انعطاف پذیری شناختی، دانش­جویان، اردبیل

کلیدواژه ها:

Problem solving styles ، Love trauma ، Cognitive flexibility ، Students ، Ardabil ، سبک های حل مساله ، ضربه عشقی ، انعطاف پذیری شناختی ، دانش­جویان ، اردبیل