بهبود عملکرد بلند مدت عایق های کامپوزیتی با استفاده از نانوکامپوزیت

کامپوزیت بیش از ۵۰ سال است که به عنوان ماده عایق در سیستم انتقال قدرت می شود. خواص مکانیکی و الکتریکی عالی کامپوزیت را به یک ماده دی الکتریک ایده آل برای تولید عایق های ولتاژ بالا تبدیل می کند. با این حال استفاده بلندمدت از کامپوزیت معایب آن را آشکار می کند: آسیب پذیر بودن در برابر فرسایش و مقاومت کم؛ آلودگی سطحی و شکست اولیه بر اثر گرما نانوکامپوزیت که بر پایه پلیمر ساخته شده است ثابت شده که ذرات ماتریس میزبان و با اندازه نانو دارای خواص مکانیکی و الکتریکی بهتری نسبت به کامپوزیت های معمولی هستند. بهبود خواص الکتریکی نانوکامپوزیت شامل استحکام شکست بالاتر؛ گذردهی بیشتر (بستگی به نوع پرکننده های نانو) و مقاومت بهتر در برابر تخلیه سطحی است. با این حال تمام این مطالعات بر روی نمونه های تازه ساخته شده انجام می شود. بنابراین هنوز برای جامعه تحقیقاتی تا حد زیادی ناشناخته است که چگونه نانوکامپوزیت در یک دوره زمانی طولنی تحت تاثیر تنش های متعدد مانند دما؛ رطوبت؛ تابش فرابنفش و استرس های مکانیکی و الکتریکی عمل می کند. در سال های گذشته بسیاری از مطالعات عملکرد بلند مدت بر روی کامپوزیت های معمولی انجام شده است. با این حال؛ هنوز آثار تحقیقاتی که به عملکرد بلند مدت نانوکامپوزیت اختصاص دارد وجود ندارد. در این مقاله مروری جامع و کامل از تحقیقات انجام شده برای مطالعه عملکرد بلند مدت نانوکامپوزیت ارائه می شود. روش های جدید و راه حل های احتمالی که می تواند بر مشکلت فرسایش سطحی با استفاده از نانوکامپوزیت غلبه کند نیز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، عملکرد بلند مدت ، خواص الکتریکی