اندازه گیری میزان فنول و پروتئین توده های قارچ ترافل (دنبالان) مناطق مختلف ایران

قارچ دنبالان نوعی قارچ زیر زمینی بوده که دارای تنوع بسیار بالایی در شکل، طعم و رنگ هستند. این گروه از قارچ ها ارزش غذایی و دارویی بالایی دارند. انواع مختلفی از ترکیبات بیوشیمیایی از جمله شامل اسیدهای چرب، ترپنوئیدها، ترکیبات حاوی گوگرد، استروئیدها، فلاونوئید، آنتوسیانین، کاروتنوئید، الیگوساکارید و ترکیبات آلی فرار مانند دی متیل سولفید در ساختار این نوع قارچ ها وجود دارند. ترافل ها سرشار از برخی اسیدهای فنولیک خاص است، که این اسیدها خاصیت ضد سرطانی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی دارند. این قارچ ها منابع پروتئینی با ذخیره چربی کم می باشد که از لحاظ میزان اسید آمینه حائز اهمیت هستند، همچنین بسیاری از خواص دارویی این قارچ ها مانند ویژگی های آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضدمیکروبی و ضد سرطانی به خواص ترکیبات فنولیکی آنها برمی گردد. بدین منظور پنج نمونه قارچ دنبلان از استان های اردبیل، ارومیه، زنجان و گلستان (دو سری نمونه) جمع آوری شدند و از لحاظ میزان پروتئین و ترکیبات فنولی که دو بخش مهم دارویی این قارچ ها هستند مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که توده های مختلف از لحاظ ویژگی های یاد شده متفاوت بودند و در همه نمونه های غلظت مناسبی از پروتئین وجود داشت. توده های دنبالان های قهوه ای اردبیل و ارومیه بالاترین میزان پروتئین را دارا بودند و همچنین از لحاظ ترکیبات فنولی نیز توده قارچ سیاه گلستان دارای بالاترین میزان بود.

کلیدواژه ها:

ترافل های قهوه ای و سیاه ، ترکیبات فنولی ، ارزش غذایی