امکان سنجی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم در مراتع کجور شهرستان نوشهر

افزایش جمعیت و فشارهای روانی حاصل از شلوغی شهرها باعث توجه مردم به محلی جهت کاهش فشارهای حاصله اهمیت زیادی پیدا کرده است. بنابراین برنامه ریزی و توسعه صنعت گردشگری و اکوتوریسم موضوع مهمی است که طرف های متفاوتی در آن وجود دارد. به دلیل وجود پتانسیل های طبیعی قابل توجه و اقلیم در استان مازندارن و نیز ضرورت برنامه ریزی راهبردی در مراتع ییلاقی کجور نوشهر، هدف اصلی مطالعه حاضر تدوین استراتژی های توسعه اکوتوریسم در مرتع منطقه با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی و طبقه بندی مخدوم جهت تعیین پتانسیل گردشگری مرتع ییلاقی کجور در نوشهر مازندران است. برای این منظور نقشه عوامل موثر در کاربری طبیعت گردی شامل شیب، جهت، ارتفاع از سطح دریا، بافت خاک، پوشش-گیاهی، سنگ شناسی، فاصله تا چشمه و رودخانه، فاصله تا جاده، فاصله تا مناطق مسکونی و ... با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه شد. سپس با روش سیستمی مخدوم طبقه بندی، تلفیق و رویهم گذاری نقشه ها صورت گرفت. نتایج حاصل از تعیین پتانسیل منطقه نشان داد که این منطقه دارای قابلیت تفرجی گسترده طبقه یک و دو می باشد به طوری که ۸۳/۶۵ درصد منطقه دارای قابلیت تفرجی و ۱۷/۳۴ درصد از منطقه برای تفرج نامناسب هستند که علت آن شیب بالا، ارتفاع بالا و وجود اراضی زراعی و باغات در منطقه است. هم چنین در بین ۷ مرتع مطالعه شده، مرتع چناربن به دلیل داشتن تمام شرایط تفرجی بهترین شرایط تفرجگاهی را داراست.

کلیدواژه ها:

سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، طبیعت گردی ، مراتع ییلاقی ، کجور ، مازندران