اهمیت برنامه ریزی درسی مبتنی بر هوش های چندگانه بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی

این پژوهش باهدف اهمیت برنامه ریزی درسی مبتنی بر هوش های چندگانه بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی انجامشد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-اسنادی است که با روش کتابخانه ای و مروری بر منابع نظری مرتبط صورت گرفت؛ در ادامهبه مباحثی از جمله توضیح برنامه درسی از دیدگاه اندیشمندان و هوش های چندگانه در کودکان و پرخاشگری پرداخته شد. نتایجاین بررسی نشان داد که یکی از وظایف اصلی نظام آموزشی و تربیتی هر جامعه، علاوه بر توجه به تفاوت های فردی، شناختاستعدادها و ایجاد شرایط لازم برای شکوفایی آنهاست همچنین استفاده از روش های خلاقانه و هدایت افراد به رشته های تحصیلیو مشاغل مرتبط با هوش غالب آنان نیز از دیگر وظیفه این نظام محسوب می شود. بدین سبب توجه به نظریه هوش های چندگانهگاردنر مبنی بر وجود انواع هوش و آمادگی افراد برای پرورش یک یا چند نوع از این توانایی ها در انواع برنامه های درسی باعث میشود که با احتمال زیاد افراد در جایگاه اجتماعی و شغلی متناسب با هوش خود قرار گیرند. در پایان می توان بیان داشت دانشآموزان که آینده سازان جامعه هستند برای پیشگیری از ابتلا به انواع اختلالات و بیماری های جسمی و روحی باید به سمت برنامهریزی منظم حرکت کنند.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، هوش چندگانه ، دانش آموز ، گاردنر ، مدیریت