اثرات عملکردی ساختمان های سبز بر محیط زیست

با توجه به افزایش صنعت ساخت و ساز در کشور های توسعه یافته و در حال توسعه همچون ایران، این صنعت نیازمند شناسایی و به کارگیری و استفاده از الگوهایی به منظور کاهش و تخریب کمتر منابع طبیعی و محیط زیست می باشد. به کارگیری از این روش ها به منظور افزایش عملکرد یک ساختمان در طول حیاط، و همچنین رضایت ذینفعان می باشد. در این پژوهش سعی شده که با استفاده از به روز ترین روش های تصمیم گیری که روش بهترین – بدترین می باشد به شناسایی عملکرد های متفاوت جنبه های محیط زیستی یک ساختمان سبز بپردازد و سپس به مقایسات زوجی میان عملکرد های در نظر گرفته شده، می پردازد و در نهایت از پر اهمیت ترین به کم اهمیت ترین معیار رتبه بندی می گردد. این پژوهش با استفاده از نظر و تجربیات خبرگان سرمایه گذار و کاربر بوده که از مهمترین ذینفعان یک پروژه ساختمان سبز می باشند. عملکرد ها به صورت جدول به خبرگان هر دو گروه ارسال گردید و با اولویت بندی به امتیاز دهی پرداخته شد. پس از بررسی و تحلیل یافته، هر دو گروه خبره در نظر گرفته شده در دو معیار ابتدایی با یکدیگر تفاهم نظر دارند. مشخص گردید که با اهمیت ترین معیار ها از دیدگاه خبرگان سرمایه گذار و کاربر ابتدا بهینه سازی مصرف آب در فضای داخلی و سپس بهینه سازی مصرف آب در فضای خارجی می باشد.