تحلیل داستان کاوه آهنگر بر اساس نظریه گفتگومندی میخاییل باختین

منطق گفتگویی ، نظریه مخاییل باختین به بررسی زمینه ایجاد گفتگو و چند صدایی در متون می پردازد. بر اساس این نظریه، گفتگومندی در ذات یک اثر هنری نهفته است. در این مقاله فضای گفتگویی حا کم بر داستان کاوه آهنگر از داستان های بخش اساطیری شاهنامه موردتوجه قرار گرفته است. این داستان با روش توصیفی تحلیلی و با رویکردی خاص به نظریه منطق گفتگومندی باختین مورد تحلیل واقع شد تا لایه های پنهان داستان در حوزه زبان و گفتار موردبررسی قرار گیرد. دستاورد این مقاله حاکی از آن است که حکیم طوس در بازآفرینی این داستان از شگردهای مربوط به منطق گفتگومندی ازجمله گفتار دوسویه، بینامتنیت، گزاره های خطابی بهره جسته است.

کلیدواژه ها:

منطق گفتگویی ، میخاییل باختین ، شاهنامه فردوسی ، کاوه آهنگر.