اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر آمادگی برای بیحوصلگی و گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان

یکی از ویژگیهای بارز دوران نوجوانی، تمایل برای کسب تجارب جدید و آزمودن رفتارهای پرخطر است؛ که پیامدهای سوئی برای نوجوان، خانواده و جامعه در پی دارد. بنابراین این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم هیجان بر آمادگی برای بی حوصلگی و گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان انجام شد. این پژوهش تجربی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهر شاهرود در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که از بین آنها نمونه ای مشتمل بر ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. گروه های آزمایش و گواه به روش تصادفی معادل شدند. آموزش مهارت تنظیم هیجان طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای برگروه آزمایش انجام شد گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. داده ها به کمک پرسشنامه خطرپذیری جوانان زاده محمدی و همکاران (۱۳۹۰)، پرسشنامه آمادگی برای بیحوصلگی فالمن و همکاران (۲۰۱۳) جمع آوری و با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش در مرحله پس آزمون از نظر رفتارهای پرخطر، آمادگی برای بیحوصلگی کاهش معنیداری داشتند .(P<۰/۰۵) با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت، به کار بردن آموزش مهارت تنظیم هیجان میتوانند تاثیر مهمی بر آمادگی برای بی حوصلگی و گرایش به رفتار پرخطر داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، بی حوصلگی ، رفتارهای پرخطر