اثربخشی گروه درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش مولفه های استرس ادراک شده (خودکارمدی ادراک شده، درماندگی ادراک شده) بانوان تحت مراقبت بارداری

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی کاهش تنیدگی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش مولفه های استرس ادراک شده (خودکارآمدی ادراک شده، درماندگی ادراک شده) بانوان تحت مراقبت بارداری بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده در این پژوهش طرح پیش آزمون- پس آزمون دو گروهی بود. طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل از گروه آزمایش و گروه کنترل معادل تشکیل شده است. جامعه آماری کلیه بانوان مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران که در بازه زمان اجرای این مطالعه تحت مراقبت بارداری قرار دارند و از نمرات بالای استرس ادراک شده قرار دارند. از این تعداد، ۳۰ نفر به عنوان افراد نمونه در دوره گره ۱۵ نفری یه صورت تصادفی قرار گرفتند. تمرینات ذهن آگاهی در هشت هفته به صورت منظم برای گروه آزمایش اجرا شد. برای اندازه گیری استرس ادراک شده از پرسشنامه لازاروس استفاده شد. این آزمون از ۱۴ گویه تشکیل شده و گزینه های آن در طیف لیکرت ۵ درجه ای از هیچی تا خیلی زیاد تشکیل شده است و از دو زیر مقیاس خودکارآمدی ادراک شده و درماندگی ادراک شده تشکیل شده است. نتایج نشان داد بین میانگین تحمل خودکارآمدی ادراک شده بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنیداری وجود دارد F= ۱۸.۵۴۵) و (sig.<۰.۰۱، به این صورت که میانگین خودکارآمدی ادراک شدهبعد از مداخله در گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل است، متغیر گروه (کنترل و آزمایش) ۳۴ درصد از تغییرات خودکارآمدی ادراک شده را تبیین میکند. همچنین بین میانگین درماندگی ادراک شده بعد از مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنیداری وجود دارد F= ۱۹.۰۹۱) و (sig.<۰.۰۱، به این صورت که میانگین درماندگی ادراک شده بعد از مداخله در گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل است، متغیر گروه (کنترل و آزمایش) ۳۵درصد از تغییرات درماندگی ادراک شده را تبیین میکند. بنابراین مشاوران و درمانگران می توانند از ذهن آگاهی برای درمان استرس ادارک شده استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، ذهن آگاهی ، خودکارآمدی ادراک شده ، درماندگی ادراک شده ، بارداری