ارزیابی ریسک های زیست محیطی شبکه توزیع آب شرب در مناطق شهری (مطالعه موردی: منطقه ۲ آب و فاضلاب شهر تهران)

اهمیت تحلیل و بررسی دقیق شبکه های آب رس انی شهری در وضعیت کمبود و بحران آب بیش از پیش نمایان می شود. در این تحقیق شبکه آب شرب منطقه ۲ آب و فاضلاب شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. ریسک های موجود در این شبکه با بهره گرفتن از بررسی سوابق و نظریات کارشناسان خبره شناسایی و ارزیابی شد. با استفاده از سه عامل شدت اثر، احتمال وقوع و احتمال کشف ارزیابی و رتبه بندی شدند. در ابتدا برای ارزیابی ریسک شبکه توزیع آب شرب منطقه ۲ آ ب و فاضلاب شهر تهران اقدام به شناسایی و بخش بندی منطقه نموده و سپس ریسک های مربوط به هر بخش را استخراج و وارد فرایند ارزیابی شد. شبکه آب رسانی منطقه دو را به ۵ بخش تقسیم نموده و ریسک های هر بخش با روش FMEA ارزیابی شده است. مجموعا ۳۵ ریسک شناسایی و بر اساس RPN های بدست آمده دامنه رده ها محاسبه و بر اساس تعداد ریسک ها و لگاریتم آن تعداد رده ها محاسبه شد. مهمترین ریسک های شناسایی شده در شبکه آب منطقه ۲ آسیب دیدن خطوط و اختلال در سیستم و آسیب دیدگی خطوط و قطعی آب با عدد ریسک های ۲۱۶ و ۱۲۸ می باشند که در ط بقات با ریسک های بحرانی و خیلی زیاد قرار میگیرند. بر اساس نتایج استنتاج فازی بخش پمپاز با عدد ۹۵ ریسک پذیرترین بخش می باشد. بررسی های انجام شده نشان دادند که بیشترین آسیب پذیری از بعد عمر شبکه مربوط به محله بهار و کمترین آن مربوط به محلات حکیمیه، خاک سفید، کوهسار و مجیدآباد می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه توزیع آب ، ارزیابی ریسک ، زیست محیطی ، FMEA ، تهران