نقش سیستم های مغزی-رفتاری و تیپ های صبحی-عصری در پیش بینی اختلالات رفتاری دانش آموزان

  اختلالات رفتاری به شرایطی اطلاق می شود که رفتارهای کودک متناسب با سن عاطفی و روانی وی نیست و همواره با عوامل زیستی و شخصیتی در ارتباط بوده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش سیستم های مغزی-رفتاری و تیپ های صبحی– عصری در پیش بینی اختلالات رفتاری در دانش آموزان دوره ابتدایی است. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و نمونه پژوهش ۱۸۰ دانش آموز دوره ابتدایی شامل پایه ها ی چهارم، پنجم و ششم بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سیستم های مغزی-رفتاری کارور و وایت، صبحی– عصری هورن- آستبرگ و اختلال رفتاری راتر(فرم والدین)استفاده شد و داده های گرد آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که اختلالات رفتای با مولفه حساس به پاداش (۰۱/۰ > p، ۴۵/۰- = r) و سائق (۰۱/۰ > p، ۵۲/۰- = r) از سیستم فعال سازی رفتاری و مولفه صبحی- عصری بودن (۰۱/۰ > p، ۲۸/۰- = r)، رابطه منفی؛ اما با مولفه جستجوی سرگرمی (۰۱/۰ > p، ۳۶/۰ = r) و حساسیت به تنبیه (۰۱/۰ > p، ۵۹/۰ = r)، رابطه مثبت دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که سیستم بازداری رفتاری می تواند اختلالات رفتاری دانش آموزان را پیش بینی کند. به نظر می رسد هرچه سیستم بازداری رفتاری فعال تر باشد و افراد گرایش به تیپ های عصری داشته باشند، اختلالات رفتاری بیشتری نمایان می شود.  

کلیدواژه ها:

اختلالات رفتاری ، تیپ های صبحی- عصری ، سیستم های مغزی-رفتاری