نقش چشم انداز زمانی و هیجان خواهی در گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم

پژوهش پیشرو با هدف بررسی نقش چشم انداز زمانی و هیجان خواهی در گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان به انجام رسیده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن مشتمل بر دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم ساکن در استان اردبیل در نیمسال اول سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۳۲۸ نفر از این افراد به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت آنلاین به پرسشنامه های هیجان خواهی، پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان ایرانی (LARS) و پرسشنامه چشم انداز زمانی زیمباردومورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که رفتارهای پرخطر با متغیر هیجان خواهی و مولفه های چشم انداز زمانی (گذشته منفی، گذشته مثبت و حال لذت گرایانه) ارتباط مثبت و معنادار و با مولفه های ( حال و قضا و قدری، آینده و آینده متعالی) ارتباط منفی دارد .(p <۰/۰۰۱) نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای پیشبین حدود ۳۷درصد واریانس رفتارهای پرخطر را پیشبینی میکند. با توجه به یافته ها، هیجان خواهی و چشم انداز زمان از جمله عوامل تاثیرگذار بر رفتارهای پرخطر است. لذا بهنظر می رسد آموزشهای روانشناختی مبتنیبر چشمانداز زمانی و هیجانخواهی بتواند بر رفتارهای پرخطر اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

چشم انداز زمانی ، هیجان خواهی ، رفتارهای پرخطر ، دانش آموزان.