اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک

پژوهش حاضر در جهت بررسی اثربخشی آموزش متمرکز بر شفقت بر حمایت اجتماعی ادراک شده در معتادان در حال ترک انجام شد. در این پژوهش از یک طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل تمامی معتادان در حال ترک مرکز بهبودی اعتیاد بازگشت دوباره زندگی در شهرستان لنگرود بود که از میان آنها ۳۰ نفر براساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده استفاده گردید. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش متمرکز بر شفقت رادریافت کردند درحالیکه گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. نتایج تحلیل کواریانس تک متغیری نشان داد که آموزش متمرکز بر شفقت در افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک موثر است. همچنین نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری بیانگر این بود که آموزش متمرکز بر شفقت باعث افزایش تمام خرده مقیاسهای حمایت اجتماعی ادراک شده میشود. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش متمرکز بر شفقت روش مناسبی برای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده معتادان در حال ترک است. بنابراین بهتر است که از روش آموزشی متمرکز بر شفقت در مراکز بهبودی اعتیاد استفاده شود.