اثربخشی هوش معنوی بر کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره)

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی بر کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان بود. روش: روش تحقیق مطالعه حاضر آزمایشی با کارآزمایی بالینی است که با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ بود که ۴۰ دانشجو (دارای میانگین پایین تر از نقطه برش در مقیاس کیفیت زندگی و شادکامی) از میان جامعه آماری به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی و مقیاس شادکامی بود. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) نشان داد که بین دو گروه دانشجویان آزمایش و گروه کنترل در عملکرد جسمانی، نقش جسمانی، درد بدنی، عملکرد اجتماعی، نقش هیجانی، سلامت عمومی، سرزندگی، سلامت روانی و شادکامی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥P)؛ بدین معنی که کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان گروه آزمایش بعد از آموزش هوش معنوی افزایش یافته است. نتیجه گیری: از آموزش هوش معنوی می توان برای ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، کیفیت زندگی ، شادکامی ، دانشجویان