بررسی ارتباط هوش اجتماعی و اخلاقی با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی شهرستان های مراغه و بناب در سال ۱۳۹۳

مقدمه: هوش اجتماعی و اخلاقی در محیط های دانشگاهی که از لحاظ تفاوت های فردی و شخصیتی از تنوع بسیاری برخوردار هستند، باعث افزایش سازگاری دانشجویان شده و عملکرد تحصیلی آنان تحت تاثیر قرار میدهد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط هوش اخلاقی و اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانشجویان میباشد. روش‎: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری این تحقیق شامل ۳۳۳ نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاههای آزاد و دولتی شهرستان‎های بناب و مراغه در سال ۱۳۹۳ بودند که به روش خوشه‎ای چند مرحله‎ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از نسخه فارسی پرسشنامههای هوش اجتماعی تت و هوش اخلاقی لنیک و کیل استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین عملکرد تحصیلی دانشجویان با متغیر هوش اجتماعی (۳۹۴/۰=r و ۰۰/۰= P)، مولفه دلسوزی (۳۲۰/۰=r و۰۰/۰= P)، مولفه مسئولیت پذیری (۲۴۳/۰=r و۰۰/۰= P)، مولفه بخشش (۴۳۶/۰=r و۰۰/۰= P) و مولفه درستکاری هوش اخلاقی (۲۶۳/۰=r و۰۰/۰= P)رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش Enter نشان داد که متغیر هوش اجتماعی و خرده مقیاس ‎های هوش اخلاقی در تبیین متغیر عملکرد تحصیلی دانشجویان (۳/۴۱% ) سهم دارند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط مستقیم عملکرد تحصیلی با هوش اجتماعی و مولفه های هوش اخلاقی، به نظر می رسد هوش اجتماعی و اخلاقی باعث افزایش عملکرد تحصیلی دانشجویان میشود.

کلیدواژه ها:

Social Intelligence ، Moral Intelligence ، Academic Performance ، Students. ، هوش اجتماعی ، اخلاقی ، عملکرد تحصیلی ، دانشجویان