مدل یابی تاب آوری مبتنی بر خود مراقبتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی در زنان باردار

هدف اصلی این مطالعه، بررسی روابط ساختاری تاب آوری مبتنی بر خود مراقبتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در زنان باردار بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه آماری عبارت بود از کلیه زنان باردار شهرستان نکا در سال ۱۳۹۹ که برای دریافت مراقبت های دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه نمودند. تعداد نمونه با کاربرد نرم افزار POWER SAMPLE حداقل ۳۸۲ نفر و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای برآورد شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تاب آوری کونر و دیویدسون (cd-irs) (۲۰۰۳)، پرسشنامه خود مراقبتی بارداری هارت (۲۰۰۱)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی، کریج و اسپینهون (۲۰۰۱) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی رایف (PWBS) (۱۹۸۰) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۴ و Lisrel نسخه ۹ انجام شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها با استفاده از معادلات ساختاری نشان داد تاب آوری مبتنی بر خود مراقبتی و تنظیم شناختی هیجان با نقش میانجی بهزیستی روان شناختی در زنان باردار تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خود مراقبتی ، تنظیم شناختی هیجان ، بهزیستی روان شناختی ، زنان باردار