پیش بینی رضایتمندی از ازدواج بر مبنای تجربیات ناگوار کودکی، رفتارهای دلبستگی، الگوهای تبادل و ادراک از ازدواج والدین در زوجین

هدف از این پژوهش پیش بینی رضایتمندی از ازدواج بر مبنای تجربیات ناگوار کودکی، رفتارهای دلبستگی، الگوهای تبادل و ادراک از ازدواج والدیندر زوجین بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزارهای این پژوهش شامل: تجربیات ناگوار کودکی ACEs ، رفتارهای دلبستگی،ادراک ازدواج والدین، رضایت از ازدواج و پرسشنامه فرم کوتاه الگوهای ارتباطی، که بر روی تعداد ۴۰۰ آزمودنی (۲۰۰ زوج) در شهر بجنورد انتخابشده بودند اجرا گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت، به دلیل اینکه جامعه ازتعداد بالایی برخوردار بوده و اطلاعاتی ازتمامی این افراد در دست نبود، از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که ادراک فرد از ازدواج والدین و ادراک ازازدواج خود و همچنین رضایتمندی از ازدواج معناداری و مثبت بودن رابطه را نشان میدهد. ادراک فرد از ازدواج خود با دلبستگی رابطه مثبت ومعناداری وجود داشته، همچنین رابطه رویدادهای ناگوار کودکی با ادراک از ازدواج خود رابطه منفی و معنا داری وجود داشته است و در نهایت رابطهادراک از ازدواج خود و الگوهای تبادل نیز نشانگر وجود رابطه منفی و معنادار است. نتیجه گیری: از این پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که تجربیاتناگوار کودکی، رفتارهای دلبستگی، الگوهای تبادل و ادراک از ازدواج والدین پیش بینی های خوبی در رضایتمندی از ازدواج فرد می باشند.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی از ازدواج ، تجربیات ناگوار کودکی ، دلبستگی ، الگوهای تبادل و ادراک