ارزیابی اراضی مستعد برای کشت آفتابگردان با استفاده از مدلهای Agro-Ecological و Almagra

ارزش غذایی فراوان دانه های روغنی به عنوان اصلیترین منابع تولید روغن و پروتئین گیاهی درطبیعت، توجه بیشتر کشورهای پیشرفته صنعتی را به تولید این گیاهان معطوف داشته است. هدف این تحقیق ارزیابی اراضی مستعد برای کشت آفتابگردان با استفاده از مدلهای Almagra در محیط میکرولیز و Agro-Ecological در منطقهای به وسعت 37775 هکتار واقع در عرض 36درجه و 30 دقیقه و 36درجه و 50 دقیقه شمالی و طول 45 درجه 05دقیقه تا 45درجه و 25دقیقه شرقی است. براین اساس کلاس تناسب اراضی و تخمین پتانسیل تولید آفتابگردان توسط مدلهای فوقالذکر تعیین شدند. نتایج مدلAlmagra نشان داد کشت آفتابگردان به ترتیب در مناطقی به وسعت 33550 و 3770 هکتار با توجه به محدودیتهای بافت، کرینات، زهکشی، عمق مؤثر و توسعه پروفیل در کلاسهای مناسبS2 و نسبتاً مناسبS3قرار گرفتندهمچنین مدلAgro-Ecologicalپتانسیل تولید را 5/29تن در هکتار برآورد کرد که پس از اعمال محدودیتهای موجود در منطقه برای رشد مقدار آن حدود4/63 1/55 تن درهکتاربوده ولی کشاورز کمتر از این مقدار برداشت میکند. اصلیترین عامل اختلاف، خاک و مدیریت درسطح مزرعه بوده و این به عدم آگاهی زارعین از محدویتها و راهکارهای اصلاحی و مدیریت ضعیفدر تأمین به موقع نهادههای لازم نظیر رعایت تاریخ کشت و برداشت، مصرف بهینه کود، سم، بذور اصلاح شده، مبارزه با علفهای هرز و آبیاری بر میگردد

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، ارزیابی اراضی ، مدلAlmagraو مدل Agro-Ecological