تاثیر بیوچار بر بهبود فعالیتهای میکروبی در یک خاک آلوده به تتراسایکلین

تجمع تتراسایکلین در محیط خاک به طور بالقوه میتواند سلامت اکوسیستم های خاکی را تهدید کند. امروزه، بیوچار به طور گسترده ای به عنوان اصلاح کننده خاک برای بهبود خصوصیات خاک استفاده میشود که ممکن است بر سرنوشت و رفتار آلاینده ها در خاک تاثیر بگذارد. تحقیق حاضر باهدف بررسی تاثیر کابرد بیوچار و بیوچار فعال شده با متانول بهبود فعالیتهای میکروبی خاک (تنفس میکروبی و زیست توده میکروبی) در خاک آلوده به تتراسایکلین انجام شده است. بنابراین، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتورها عبارت بودند از دو سطح بیوچار (پوست چوبی گردو (WBC) و بیوچار فعال شده با متانول (WBCM) در سطح صفر (K) و ۵ درصد وزنی) و دو سطوح تتراسایکلین (صفر (TC۰) و (TC۴۰۰) ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم خاک خشک) که در زمانهای ۱۰، ۳۰ و ۵۰ روز اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد تتراسایکلین تاثیر معنی داری (P>۰.۰۵) روی تنفس میکروبی نداشت اما باعث کاهش معنیدار زیست توده میکروبی (تا ۲۴ درصد) در زمانهای ۱۰ و ۳۰ روز شد .(P<۰.۰۵) کاربرد WBC و WBCM باعث شد اثر منفی تتراسایکلین روی زیست توده میکروبی تنها در زمان ۱۰ روز معنیدار باشد. به نظر میرسد کاربرد بیوچار به عنوان اصلاح کننده میتواند به کاهش اثرات منفی تتراساکلین روی اکوسیستمهای خاکی و بهبود سلامت خاک کمک کند.

کلیدواژه ها:

آلاینده آلی ، تنفس میکروبی ، زیست توده میکروبی