بررسی تعدادی از سامانه های آبیاری قطره ای در باغ های کیوی شرق استان گیلان

با توجه به کمبود منابع آب، بهره­گیری از شیوه­های نوین آبیاری در کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. استفاده از روش آبیاری قطره­ای به­دلیل پتانسیل بالقوه در توزیع یکنواخت آب، راه حل مناسبی به­منظور استفاده بهینه از منابع آب می­باشد. استفاده از سامانه­های آبیاری قطره­ای در نقاط مختلف کشور از جمله استان گیلان در چندسال اخیر رو به افزایش گذاشته است. حفظ و برقراری حداکثری راندمان­های آبیاری، کاهش هزینه­های تاسیس، بهره­برداری و نگهداری و افزایش عمر اقتصادی سیستم­های آبیاری قطره­ای ضرورت ارزیابی عملکرد آن­ها را در شرایط واقعی ایجاب می­نماید. بدین منظور از بین تعداد زیاد باغ­های کیوی موجود در مناطق چابکسر، رودسر، کلاچای و املش واقع در شرق استان گیلان ۳۳ باغ انتخاب و پارامترهای ضریب یکنواختی، یکنواختی پخش قطره­چکان­ها، راندمان پتانسیل کاربرد چارک پایین و ضریب تغییرات قطره­چکان­ها محاسبه شد. نتایج به ­دست آمده نشان داد که منطقه چابکسر با یکنواختی پخش ۶۳/۸۲ و کلاچای با ۱۲/۷۲ درصد به ­ترتیب بیش­ترین و کم­ترین مقدار را داشتند. همچنین میانگین ضریب یکنواختی از ۱۸/۷۷ درصد برای کلاچای تا ۹۳/۸۴ درصد برای املش متغیر بود. مقدار ضریب تغییرات ساخت در سامانه­های آبیاری قطره­ای مناطق مورد تحقیق بیش­تر از ۱۵ درصد بود که در سطح غیر قابل قبول قرار گرفت. به­طور کلی عملکرد سیستم­های آبیاری مناطق چابکسر، رودسر و املش در سطح خوب و کلاچای در سطح قابل قبول ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، ضریب تغییرات ساخت ، ضریب یکنواختی ، یکنواختی پخش