اثر سیلیسیم و نانو سیلیسیم بر کشت گلخانه ای گوجه فرنگی تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی کاربرد سیلیسیم به عنوان عنصر کاهنده اثر تنش و نانو سیلیسیم با اثرات مشابه اما در اندازه کوچکتر و احتمالا موثرتر در گیاه گوجه فرنگی رقم فوریا آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شیراز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار شامل فاکتور میزان آبیاری ۱۰۰ و ۵۰ و ۲۵ درصد ظرفیت مزرعه (درصد آب موردنیاز گیاه برحسب ظرفیت مزرعه که به روش وزنی محاسبه شد) و تیمار سیلیسیم ۱ و ۲ میلی مولار و نانو سیلیسم ۱ و ۲ میلی مولار به همراه صفر به عنوان شاهد طرحریزی شد. در ظرفیت زراعی ۵۰ درصد نانو سیلیسیم باعث بهبود شاخصهای محتوای نسبی آب بافت، وزن تر و خشک شاخساره و وزن تر ریشه شد. در ظرفیت زراعی ۲۵ درصد، محتوای نسبی آب بافت، وزن تر شاخساره و ریشه سیلیسیم اثر بیشتری نسبت به نانو سیلیسیم داشت. محتوای کلروفیل گیاه با کاربرد ۱ میلی مولار سیلیسیم و ۲ میلی مولار نانو سیلیسیم به ترتیب در ظرفیت زراعی ۵۰ و ۲۵ درصد افزایش یافت. بیشترین تعداد میوه گیاه در تیمار ۵۰ درصد ظرفیت زراعی و با کاربرد ۲ میلی مولار سیلیسیم مشاهده شد کاربرد سیلیسیم در ظرفیت زراعی ۵۰ درصد اثر بیشتری نسبت به نانوسیلیسیم بر شاخص های وزن تر و خشک میوه داشت. بیشترین قند میوه با اعمال نانو سیلیسیم ۲ میلی مولار در ظرفیت زراعی ۲۵ درصد مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

سیلیسیم ، ظرفیت زراعی ، نانو سیلیسیم ، میزان نسبی آب بافت