الگوی اقتصاد دایره ای: رهیافتی نوین در توسعه پایدار

الگوی اقتصاد دایره ای (CE)، یک الگوی اقتصادی نوین و در حال تکامل و یک راه حل ضروری و عملی برای سازگاری بین اهداف رشد اقتصادی و محدودیت های استفاده از منابع طبیعی و محیط زیست است. این مفهوم در پاسخ به تهدیدهای محیط زیست و تغییرات اقلیمی در کشورهای صنعتی که با چالش دستیابی همزمان به رشد و توسعه پایدار اقتصادی مواجه شدهاند نظریه پردازی و عملیاتی شده و از طریق گسترش فعالیت های اقتصادی مبتنی بر استفاده از منابع تجدید پذیر و بازیافت در حال تکامل است. هدف این مقاله مطالعه مبانی نظری و روشهای ارزیابی اقتصاد دایرهای در کشورهای صنعتی به عنوان یک استراتژی جامع و عملیاتی در راستای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است. به این منظور با مطالعه مبانی نظری و تجربی، شاخصهای سنجش و ارزیابی گذار از اقتصاد کلاسیک با تمرکز بر استفاده از منابع تجدید ناپذیر به اقتصاد دایرهای با محوریت استفاده از منابع تجدید پذیر تبیین شده است. شاخصهای سنجش کارایی اقتصادی در چارچوب مدل اقتصاد دایرهای (CE) در سطوح مختلف شامل بنگاه، صنعت، و اقتصاد کلان بر اساس معیارهای کارایی اقتصادی و محدودیتهای منابع و محیط زیستی طراحی شده بر اساس این شاخص ها میزان کارایی فرآیندهای تولید محصولات سنجیده میشوند. تحلیل این شاخصها و چگونگی اندازه گیری آنها ضمن ارزیابی کارایی مدلهای CE، شیوه سیاستگذاری برای گذار به اقتصاد دایرهای را نشان میدهد. چارچوب پیشنهادی ارزیابی ها در نهایت بر اساس سه معیار اصلی پایداری محیط زیست، توجه به محدودیت های منابع طبیعی در تولید و کارایی اقتصادی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، اقتصاد دایره ای ، کارایی اقتصادی ، حکمرانی اقتصادی زیست-محور.