بررسی اثر کودهای آلی، بیولوژیکی و شیمیایی بر اجزاء عملکرد، عملکرد و عملکرد روغن دانه سیاه دانه (Nigella sativa L.)
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 383
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-13-1_002
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثرکودهای آلی، بیولوژیکی و شیمیایی بر اجزاء عملکرد، عملکرد و عملکرد روغن دانه سیاه دانه (Nigella sativa L.) آزمایشی در سال زراعی ۹۱- ۱۳۹۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت .در این آزمایش فاکتور کودهای آلی و زیستی در چهار سطح (کود زیستی بیوسولفور + ۱۰۰کیلوگرم در هکتار پودر گوگرد خالص، هفت کیلوگرم در هکتار هیومیک اسید، هفت کیلوگرم در هکتار فولویک اسید و عدم مصرف کود (شاهد)) و فاکتورکود شیمیایی و دامی در سه سطح (کود شیمیایی (NPK، به ترتیب ۸۰،۴۰،۳۰ کیلوگرم در هکتار)، کود گاوی(۲۰ تن در هکتار) و عدم مصرف کود (شاهد)) استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که فاکتورهای مورد مطالعه و اثرات متقابل آن ها بر صفات تعداد دانه در بوته، وزن دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن اثر معنی داری داشتند. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد فولیکول در بوته، تعداد دانه در فولیکول، تعداد دانه در بوته، وزن دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن (به ترتیب ۹/۵۸ سانتی متر، ۷۹/۵، ۷۶/۷، ۷/۷۱، ۵۹۴، ۰۷۵/۱ گرم، ۲/۲ تن در هکتار و ۵۱۷ کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار کود شیمیایی با بیوسولفور بود و کمترین آن ها (۴۹ سانتی متر، ۰۱/۳، ۹۲/۳، ۸/۳۹، ۱۹۴، ۴۴۵/۰گرم، ۹۳۵/۰ تن در هکتار و ۲۲۱ کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار شاهد بود. بیشترین و کمترین شاخص برداشت به ترتیب مربوط به تیمار کود گاوی با هیومیک اسید (۴۹ درصد) و تیمار شاهد (۶/۲۵ درصد) بود. بیشترین و کمترین درصد روغن به ترتیب مربوط به تیمار کود گاوی با هیومیک اسید (۱۱/۲۷ درصد) و تیمار کود شیمیایی (۱۱/۲۰ درصد) بود. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که کاربرد هیومیک اسید و فولویک اسید وکود زیستی بیوسولفور به تنهایی و یا همراه با کود شیمیایی و گاوی در بهبود صفات کمی و کیفی گیاه دارویی سیاه دانه تاثیر مثبتی داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضوان سهرابی رینانی
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
پرویز رضوانی مقدم
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه فردوسی مشهد
رضا قربانی
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
علی رضا آستارایی
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :