روشهای تولید بیواتانول از پسماند کشاورزی

تحولات صنعتی معاصر و سرعت سریع شهرنشینی، منابع انرژی پایدار محیطی را خواستار شده اند. اتانول ساخته شده از زیست توده مزایای منحصر به فرد زیست محیطی، استراتژیک اقتصادی را فراهم میکند و می تواند به عنوان یک سوخت مایع ایمن و تمیز جایگزین سوخت های فسیلی باشد. محصولات زراعی مانند ذرت و نیشکر به دلیل ارزش اولیه غذایی و خوراکی قادر به تامین تقاضای جهانی تولید بیواتانول نیستند.بنابراین،مواد لیگنوسلولزی مانند پسماند کشاورزی، مواد اولیه مناسبی برای تولید اتانول زیستی هستند. پسماندهای کشاورزی مقرون به صرفه، تجدیدپذیر و فراوان هستند. اتانول زیستی حاصل از پسماندهای کشاورزی می تواند یک فناوری نویدبخش باشد هرچند که این فرآیند دارای چالش ها و محدودیتهای مختلفی از جمله حمل و نقل و جابجایی زیست توده و روش های پیش تیمار کارآمد برای تعیین کامل سلول های سلولزایی است. روش های پیش تیمار مناسب می توانند غلظت قندهای قابل تخمیر را پس از ساکارسازی آنزیمی افزایش دهند، در نتیجه باعث بهبود کارایی کل فرآیند می شوند. تبدیل گلوکز و همچنین زیلوز به اتانول به برخی از فن آوری های جدید تخمیر نیاز دارد تا کل فرآیند مقرون به صرفه باشد. در این بررسی، فن آوری های موجود برای تولید بیواتانول از زباله های کشاورزی مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بیواتانول ، انرژی تجدیدپذیر ، زیست توده ، پسماند کشاورزی