هیدروژل ها؛ رویکردی نوین در جهت دارو رسانی

با توسعه علم ، مهندسین و پژوهشگران حوزه سلامت به دستاورد های بسیار خوبی در زمینه رهایش دارو رسیده اند. مهندسی سی ستم های رهایش دارو ، مرز م شترکی با بسیاری از علوم از جمله : مهند سی بایومتریال ، دارو سازی ، آنالیز ریا ضی ،بافت شناسی، بیوتکنولوژی و مهند سی پلیمر دارد. مهم ترین نکته ای که پژوه شگران را به سمت روش های دارور سانی هوشمند سوق می دهد ، بهبود اثر بخشی دارو ،کاهش میزان سمیت و کنترل مهندسی شده آزاد سازی دارو به وسیله روش به کار برده شده است.بهترین کارایی زمانی حاصل می شود که دارو در زمان های معین و مکان مشخص در پاسخ به یک تغییر فیزیولوژیکی آزاد شود. حامل های نوین رهایش دارو بر پایه پلیمر، تا حدود بسیار زیادی این امر را محقق کرده اند که در این امر پلیمر های هوشمند سهم ویژه ای در این راستا داشته اند. هیدروژل ها ، شبکه پلیمری نامحلول در آب هستند که توانایی چشمگیری در جذب مایعات بدن در محیط بیولوژیک را دارند.مواد طبیعی و سنتزی بسیاری می توانند به عنوان هیدروژل شناخته شده و مورد استفاده قرار بگیرند. تورم،خواص مکانیکی ،خواص بیولوژیکی از جمله مهم ترین خصوصیات هیدروژل ها می باشد.هدف از این مطالعه، ارایه دید کلی از هیدروژل ها، مکانی سم های تشکیل ،خصوصیات و کارکرد شان به عنوان سیستم های کنترلی رهایش دارو است.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، رهایش دارو ، بایومتریال ، تورم