مقایسه خصوصیات مورفولوژیکی، محتوا و اجزای اسانس آویشن باغی (Thymus vulgaris) و دو توده بومی آویشن خراسانی (Thymus transcaspicus) در شرایط آب و هوایی مشهد
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 33، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 245
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-33-4_001
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1399
چکیده مقاله:
آویشن یکی از مهمترین گیاهان دارویی ایران و جهان است که به دلیل داشتن دو ترکیب تیمول و کارواکرول دارای خواص دارویی متنوعی میباشد. هدف از انجام این آزمایش بررسی خصوصیات میکروسکوپی و مورفولوژیکی آویشن باغی (Thymus vulgaris) در مقایسه با دو توده آویشن خراسانی (Thymus transcaspicus) در شرایط کشت شده آب و هوایی مشهد میباشد. بدین منظور آزمایشی به صورت طرح بلوک کاملً تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار و در هر تکرار 9 بوته انجام شد. تیمارها شامل آویشن باغی و دو توده آویشن خراسانی (A و B) بود. نتایج نشان داد که تنوع در خور توجهی از نظر صفات مهم اصلاحی گیاهان دارویی بین تیمارها وجود دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از لحاظ خصوصیات مورفولوژیکی بزرگترین طول و عرض برگ، تعداد گل و طول گل، فاصله میانگره و طول گلآذین در توده Aآویشن خراسانی مشاهده شد و بیشترین عملکرد تر و خشک، ارتفاع گیاه، بزرگترین قطر تاج پوشش و درصد اسانس مربوط به بوتههای آویشن باغی بود. نتایج آنالیز GC-MS نشان داد که اسانس آویشن باغی دارای 31 ترکیب و اسانس آویشنهای خراسانی دارای 27 ترکیب بودند. با توجه به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی در آویشنهای مورد مطالعه دو نوع کرک غدهای و پوششی تشخیص داده شد که کرک غدهای از نوع سپری بدون پایه بود. در آویشن باغی میانگین اندازه کرکهای سپری و کرکهای پوششی به ترتیب 11/73 و 33/57 میکرومتر بود که در مقایسه با آویشنهای خراسانی، تراکم کرکهای پوششی و سپری بیشتر بود. در مجموع نتایج بدست آمده حکایت از وجود پتانسیل ژنتیکی مناسبی از لحاظ کلیه صفات در آویشنهای خراسانی و باغی داشت که میتوان با انتقال صفات از آویشن باغی در برنامههای اصلاحی به عنوان پایه به آویشن خراسانی حداکثر استفاده را به عمل آورد و میتوان از این گونه بومی ایران به عنوان جایگزین مناسبی برای گونه اروپایی آویشن باغی جهت مقاصد مختلف، بالاخص کاربردهای دارویی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه محمدی
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
جمیل واعظی
دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :