ارزیابی واکنش‌زایی قلیایی بالقوه سنگدانه‌های استان تهران

سنگدانه برای مصرف در بتنی که در معرض خیس شدگی، رویارویی زیاد در برابر شرایط جوی مرطوب، یا در تماس با زمین مرطوب قرار خواهد گرفت نباید حاوی موادی باشد که با قلیایی‌های سیمان، واکنش زیان آور ایجاد نموده و باعث انبساط شدید ملات یا بتن گردد. به استثناء آنکه اگر چنین موادی در مقادیر زیان آور وجود داشته باشند، مصرف سنگدانه مجاز است بشرطی که نشان داده شود با استفاده از سیمان حاوی قلیایی‌های کم یا با افزودن یک ماده خاص، از انبساط مضر حاصل از واکنش قلیایی – سنگدانه جلوگیری می‌شود. دو نوع واکنش قلیایی – سنگدانه‌ها شناخته شده است: ( الف ) : واکنش قلیایی- سیلیسی که در سنگ‌های سیلیسی معین، کانی‌ها و شیشه‌های مصنوعی انجام می‌شود. ( ب ) : واکنش قلیایی- کربناتی که در سنگ‌‌های آهکی ‌دولومیتی، دولومیت‌های کلسیتی و کلیه سنگ‌های مختلف دلومیتی انجام می‌گیرد. در این پروژه سنگدانه‌های استان تهران از نظر واکنش‌زایی با قلیایی‌های سیمان مورد بررسی قرار می‌گیرد. از سوی دیگر اگر چنین خطری موجود است چگونه می‌توان از واکنش قلیایی – سیلیسی انبساطی سنگ‌های آن منطقه جلوگیری کرد. ادبیات فنی نشان می‌دهد که موارد زیر پیشنهاد شده است: • اجتناب از مصرف سنگدانه واکنش‌زا • محدود کردن میزان قلیایی سیمان • استفاده از مواد افزودنی در این پژوهش آزمایش‌های سنگ‌شناسی و آزمایش‌های واکنش‌زایی قلیایی سنگدانه روی نمونه‌های برداشت شده انجام می‌شود. پس از تحلیل نتایج رهنمودهای کاربردی ارائه شده و جمع‌بندی و نتیجه‌گیری به عمل آمده و گزارش نهایی ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بتن ، سنگدانه ، قلیایی ، استان تهران ، واکنش زایی