هیدروژل نانوکامپوزیتی پلی(وینیل الکل)-کیتوسان-نانوخاک رس-نانونقره پاسخگو به محرک سه گانه
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 508
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-32-1_001
تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1399
چکیده مقاله:
فرضیه: حساس کردن سامانه های هیدروژلی نانوکامپوزیتی به محرک چندگانه متضمن افزایش کارایی آن ها از نظر سرعت و دامنه پاسخگویی است. افزودن نانونقره به سامانه هیدروژلی نانوکامپوزیتی کیتوسان-پلی(وینیل الکل)-نانوخاک رس حساس به محرک دوگانه (دما و pH)، موجب افزایش حساسیت سامانه انتخاب شده به محرک سوم یعنی میدان الکتریکی و در نتیجه افزایش سرعت پاسخگویی کلی سامانه می شود. روش ها: در این پژوهش، کاهش نمک نقره به نانونقره با روش سنتز سبز در سامانه هیدروژل نانوکامپوزیتی کیتوسان-پلی(وینیل الکل)-نانوخاک رس و استفاده از کاهنده کیتوسان و پایدارکننده پلی(وینیل الکل) انجام شد. تشکیل نانونقره با آزمون طیف نمایی UV-Vis و نحوه توزیع و پراکنش آن ها در سامانه نانوکامپوزیتی با آزمون میکروسکوپی الکترونی پویشی بررسی شد. بررسی مشخصه های ساختاری نانوکامپوزیت هیدروژلی با آزمون FTIR انجام شد. ولت سنجی چرخه ای برای ارزیابی رسانندگی الکتریکی سامانه به کار گرفته شد.یافته ها: پیک ظاهرشده در طول موج محدوده 410nm به کمک طیف بینی UV-Vis، سنتز نانونقره را تایید کرد. ریزنگار های SEM، توزیع و پراکنش یکنواخت نانونقره را در سامانه نشان داد. نتایج حساسیت سامانه پاسخگو به محرک چندگانه نشان داد، وجود نانونقره، سرعت پاسخگویی سامانه را در محلول های اسیدی و بازی افزایش داده است. بیشینه نسبت تورم سامانه در pH برابر 2 و دمای 55 درجه سلسیوس و کمینه آن در pH برابر 5 و دمای 20 درجه سلسیوس مشاهده شد. وجود نانونقره موجب افزایش سه برابر سرعت پاسخگویی سامانه حساس به محرک دوگانه (دما و pH) و افزایش 1.5 برابر نسبت تورم آن شد. با اعمال میدان الکتریکی در pH برابر 2 زمان پاسخگویی سامانه از چند ساعت به چند دقیقه و نسبت تورم آن به 1.7 برابر افزایش یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحیده جمالی فیروزآبادی
تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی ۱۱۴-۱۴۱۱۵
مهرداد کوکبی
تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی ۱۱۴-۱۴۱۱۵
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :