تبیین عدالت اسلامی در بناهای آرامگاهی

بنا بر احادیث و روایات شیعه از ائمه معصومین (ع) مبنی بر اینکه مسلمانان در کلیه شئون مادی و معنوی خود میبایست ظاهر و هویت متناسب با شریعت اسلام داشته باشند شیعیان را بر آن داشت تا مرزبندی های فکری و عملی خود را به سمت ساخت یک قالب ویژه در آثار معماری ببرند، لذا بیشترین توجه خود را به بناهای آرامگاهی و مساجد (که شاخص ترین تجلی گاه هنر ایرانیان است ) به عنوان یک هسته معماری در حوزه اجتماعی ، اماکن گروهی و گاه حکومتی قرار دادند. این نگاه معماری نمایانگر آداب و رسوم، تنوع افکار و آرای مسلمین شد. بدین سان، معنا و ویژگی های یک محیط کالبدی که ساخته انسان است را به انسان اتصال دادند و آن دسته از اصول جهان بینی که شکل دهنده محیط بودند را به شکل ملموس به انسان القا کردند. تبیین رابطه و تاثیرات متقابل انسان و محیط نیازمند توجه به دو قلمرو است ؛ یکی تاثیر فرهنگ و اصول ارزشی بر شکل گیری محیط مصنو ع شهر و معماری است و دوم تاثیر عناصر ساخته دست انسان بر انسان و فرهنگ اوست . به همین جهت با فرض لزوم رعایت عدالت به عنوان یکی از اصول ارزشی اسلام بایستی به این سوال پاسخ داد که چگونه عدالت در بناهای آرامگاهی و مساجد به عنوان یک عنصر شهری، نقش ایفا می کند؟ بازتاب اصول ارزش اساسی دین اسلام همچون عدالت در بنای شاخص چگونه خواهد بود؟ این پژوهش از حیث هدف و روش تحقیق کاربردی، کتابخانه ای و اسنادی است .

کلیدواژه ها:

معماری آرامگاهی ، مکان مقدس ، عدالت مداری ، شهر اسلامی