واکاوی جایگاه رویکرد بیوفیلیک در شهر و شهرسازی مبتنی بر نظریه اعتباریات علامه طباطبایی

رویکرد بیوفیلیک بعنوان یکی از زیرشاخه های اصلی توسعه پایدار زیست محیطی ، در دو دهه اخیر معرفی گردید. این رویکرد با نگرشی متفاوت به کره خاکی ، تلاش در حفظ عوامل طبیعی و الگو انگاری آنها دارد. براین اساس امروزه بعنوان یکی از راهحل های پیشنهادی جهت حل مشکلات شهری می باشد.یکی از اهداف اصلی این پژوهش بررسی پایداری زیست محیطی و مفهوم بیوفیلیک در آبادانی سکونت گاه های انسانی از منظر اعتباریات علامه طبابایی می باشد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که - آیا محیط زیست پایدار و بیوفیلیک در دین مبین اسلام و مبتنی بر نظریات علامه طبابایی ، قابل بحث و توجیه است ؟. بنابراین با توجه به اینکه لازم است مفاهیم وارداتی از منظر اندیشمندان اسلامی مورد بازبینی قرار گرفته تا با فرهنگ ، مذهب ، ملیت و ویژگی -های کالبدی حاکم بر کشور ایران همسو گردد، لذا انجام این پژوهش ضروری می نماید. نتایج پژوهش نشان می دهد که علامه ، در بنیان -فرهنگ - سیر کرده و نحوه شکل گیری فرهنگ را مورد تثمل قرار دادهاند. این دریافت سبب پرسش از ثابتات برای ادراک می شود. تفکر درباره ثابتات که در همه فرهنگ ها سابقه دارد، اینگونه قابل فهم تر است . با این رویکرد تقابل ادراکات اعتباری و ادراکات حقیقی هم معنا و دلالت درست خود را پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

شهرسازی پایدار ، بیوفیلیک ، شهراسلامی ، نظریه اعتباریات ، ادبیات فارسی ، علامه طباطبایی