بررسی اختلالات ساخت واژی در مبتلا یان به زبانپریشی بروکا

در بررسی رابطه «زبان و مغز»، موضوع اصلی عصب شناسی زبان است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و مورد د بررسی رابط هشاهد صورت گرفته است. آزمودنیهای مور د مطالعه در این پژوهش شامل پنج بیمار آفازی دوزبان ه کرد ی فارسی میباشند که -کردی زبان اول و فارسی زبان دوم آنه ا بوده که ب ه علت سکته مغزی و آسیب در نیمکره چپ مغز )ناحیه بروکا(، در بیمارستانعرفا نیایش شهر تهران بستری بود هاند. ابزار تشخیص ، آزمون استاندارد و رایج زبانپریشی افرا د دوزبانه BAT بو د که روایی وپایایی آن مورد تایید است. برای جمعآوری اطلاعا ت پرسشنامه و مصاحبه از کارتها، ضبط صوت و ... استفاده شده است کهاطلاعات از طریق نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرا ر گرفته است. نو ع زبانپریشی و یا ب هعبارتی اختلال آفازی در آزمودنیهایتحقیق که افراد دو زبانه کرد ی فارسی میباشند، از نوع بروکا تشخی ص داد ه شده است .نتایج پژوهش حاضر نشا ن میدهند که: -بیماران زبانپری ش بروکای دوزبان ه کرد ی فارسی دچار اختلالات ساختواژی در مورد مقول ه اسم میشوند. این بیماران ب ه طور -میانگین ۴۱ % در مورد مقولات اسم دچار اختلال بودند که بیشترین اختلال را در اسمهای مشتق ۶۲ % و کمترین اختلالات را دراسمهای عام ۱۸ % داشتهاند. با توجه ب ه یافتههای پژوهش، در میزا نهای متفاوت T و میزان معناداری ۰.۰۰۰ بین اختلالاتساخت واژی مقول ه اسم در بیماران زبانپری ش بروکای دوزبانه کرد ی فارسی تفاوت معناداری وجود داشته است. نتایج آمار توصیفیشاهد صورت گرفته است. آزمودنی های مور د مطالعه در این پژوهش شامل پنج بیمار آفازی دوزبانه کردی -فارسی می باشند که کردی زبان اول و فارسی زبان دوم آنها بوده که به علت سکته مغزی و آسیب در نیمکره چپ مغز (ناحیه بروکا)، در بیمارستانعرفا نیایش شهر تهران بستری بوده اند. ابزار تشخیص، آزمون استاندارد و رایج زبان پریشی افراد دوزبانه BAT بو د که روایی وپایایی آن مورد تایید است. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه از کارتها، ضبط صوت و ... استفاده شده است کهاطلاعات از طریق نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرا ر گرفته است. نوع زبان پریشی و یا به عبارتی اختلال آفازی در آزمودنی هایتحقیق که افراد دو زبانه کردی فارسی می باشند، از نوع بروکا تشخیص داده شده است .نتایج پژوهش حاضر نشا ن میدهند که: بیماران زبان پریش بروکای دوزبانه- کرد ی فارسی دچار اختلالات ساخت واژی در مورد مقوله اسم می شوند. این بیماران به طور میانگین ۴۱ % در مورد مقولات اسم دچار اختلال بودند که بیشترین اختلال را در اسم های مشتق ۶۲ % و کمترین اختلالات را دراسم های عام ۱۸ % داشته اند. با توجه به یافته های پژوهش، در میزان های متفاوت T و میزان معناداری ۰.۰۰۰ بین اختلالاتساخت واژی مقوله اسم در بیماران زبان پریش بروکای دوزبانه کردی فارسی تفاوت معناداری وجود داشته است. نتایج آمار توصیفی نشان داد که میزان اختلالات در مقول ههای ن هگانه متفاوت بوده به طوری که میزا ن اختلال در اسم مفرد ۳۰%، در اسم «جمع»۴۸%، در «اسم جمع» ۴۷ %، در اسم عام ۱۸ %، در اسم خاص ۳۲ %، در اسم جامد ۲۹ % ، در اسم مشتق ۶۲ %، در اسم معرفه ۴۹ %، ودر نهایت در اسم نکره ۵۶ % بوده است. در میزان ۴.۲۶۵T و میزان معناداری ۰۰۳ / ۰ اختلالات ساخت واژی مقوله اسم، در بیمارانزبان پریش دوزبانه، در دو زبان کردی و فارسی دارای تفاوت معناداری بودند. نتایج آمارتوصیفی نیز نشان داد که: در مقولات اسممفرد، جمع، اسم جمع، عام، جامد، مشتق، معرفه و نکره، بیماران در زبان کردی به عنوان زبان مادری عملکرد بهتر و اختلالکمتری داشته اند و تنها در مقوله اسم خاص میزان عملکرد و اختلال در دوزبان کردی و فارسی مشابه بوده است.

کلیدواژه ها:

زبانپریشی ، بروکا ، اختلالات ساختواژی ، اسم ، دوزبانگی ، زبان کردی ، زبان فارسی