مقایسه ظرفیت جذب انرژی سازه های جدار نازک با مقاطع مختلف در دو حالت محوری و جانبی

سازه های جدار نازک به طور گسترده برای جذب انرژی در تصادفات جادهای مورد استفاده قرار میگیرند. در این مقاله، ظرفیت جذب انرژی و نحوه تغییرشکل پلاستیک فرآیند پهن شدگی پروفیل های آلومینیوم با سطح مقطع های مختلف، تحت بارگذاری های محوری و جانبی با جرمی به اندازه ۵۰۰ کیلوگرم و سرعت اولیه ۱/۹ متر بر ثانیه به روش عددی با در نظر گرفتن نمودار حد تشکیل موشنبورن-سون۱ بعنوان معیار شروع آسیب بررسی می شود که برای این منظور از روش اجزاء محدود و نرم افزار آباکوس استفاده می شود. هم چنین به منظور صحت سنجی مدل سازی و روش حل، ابتدا نتایج شبیه سازی با نتایج پژوهش های پیشین مقایسه شده است که دقت بالای شبیه سازی صورت گرفته حاکی از آن است که این مدل به خوبی می تواند رفتار سازه را پیش بینی نماید. نتایج نشان می دهد که از نظر جذب انرژی بر واحد جرم۲ در حالت محوری، جذب انرژی نمونه ی CS-P (سطح مقطع پنج ضلعی) و در حالت بارگذاری جانبی، نمونه CS-R (سطح مقطع دایره ای) بهترین حالت می باشد که نمونه ی CS-R نسبت به نمونه CS-P، دارای ۱۱ درصد جذب انرژی کمتری می باشد. همچنین در بارگذاری محوری علی رغم افزایش جذب انرژی در برخی حالات با افزایش چشم گیر نیروی بیشینه۳ روبرو هستیم که امری نامطلوب است.

کلیدواژه ها:

جذب انرژی ، بارگذاری جانبی ، بارگذاری محوری ، معیار آسیب .MSFLD