تاثیر آرایش منظومه ماهواره ای بر روی تعدیل هندسی دقت یک منظومه ماهواره ای ناوبری برای منطقه ی غرب آسیا

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و کاهش هزینه ساخت و پرتاب ماهواره ها به مدار، کمپانیهای بزرگ اقتصادی را وارد بازار فضایی برای ارائه خدمات بهتر کرده است. منظومه های ماهواره ایی از جمله زونا، اسپیس ایکس و وان وب شاهدی بر این مدعا هستند. پیشبینی ها حاکی از این است که تا سال ۲۰۳۰ تعداد ۲۰ منظومه ماهواره ای در مدار لئو تشکیل شوند. مدار لئو به دلیل کم بودن هزینه پرتاب و همچنین قوی بودن ارسال سیگنال هدف طراحان منظومه های ماهواره ای قرار گرفته است. منظومه های ماهواره ای ماموریتهای گوناگونی همانند اینترنت اشیا و مخابراتی دارند. یکی از ماموریتهای منظومه های ماهواره ای ناوبری است. برای بررسی عملکرد یک منظومه ماهواره ای ناوبری از عددی بدون بعد به نام تعدیل هندسی دقت (GDOP ) استفاده می شود. هر چقدر که این مقدار به سمت یک باشد، بیانگر کارایی مناسب منظومه ماهواره ای است. طراحان از روش های مختلفی سعی میکنند تا تعدیل هندسی دقت را به سمت یک سوق دهند.یکی از این روشها نوع طراحی پیکربندی است. برای طراحی منظومه ماهواره ای از آرایشهای مختلفی همچون استار و والکر استفاده میشود، و جزء سلیقه طراحان برای انتخاب است. در این پژوهش با معرفی انواع آرایش و پیکربندیهای موجود، به بررسی تاثیر نوع پیکربندی یک منظومه ماهواره ایی ناوبری در مدار لئو بر روی تعدیل هندسی دقت برای منطقه غرب آسیا پرداخته شده است. از نرم افزارهای متلب و STK برای تحلیل استفاده شده است. مشخص میشود برای طراحی یک منظومه ماهواره ای با ماموریت ناوبری در مدار لئو بهتر است از پیکربندی والکر استفاده شود، زیرا که این نوع پیکربندی نقاط کوری ندارد و میتواند کاملتر از پیکربندی استار شرط GDOP را ارضا کند.

کلیدواژه ها:

منظومه ماهواره ای ، ناوبری ، آرایش منظومه ماهواره ای ، تعدیل هندسی دقت