بررسی وضعیت شکل گیری جزایر حرارتی مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ شهر تهران با استفاده از سنجنده مودیس

افزایش جمعیت و رشد سریع شهرنشینی از عومل تاثیرگذار بر افزایش دمای هوا در نواحی شهری دارد که در نتیجه موجب ایجاد جزیره حرارتی می شود.پدیده ای است که باعث می شود مناطق شهری بیشتر از محیط اطراف افزایش دما داشته باشند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، می توان با استفاده از ماهواره ها پایش جزیره حرارتی نواحی شهری را انجام داد. از این هدف از این پژوهش بررسی وضعیت شکل گیری جزایر حرارتی مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ شهر تهران می باشد که در این پژوهش از سنجده مودیس برای پایش جزیره حرارتی شهر تهران برای بازه زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که در سال ۲۰۱۳ دمای سطح زمین در مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب ۶۸/۵، ۷۳/۵، ۷۲/۵ و ۷۱/۵ می باشددر سال ۲۰۲۰ که کم ترین میزان را داشته در مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب ۶۷/۵، ۷۱/۵، ۷۱/۵ و ۷۰/۵ می باشد به این دلیل است که در سال ۲۰۲۰ با شروع ویروس کووید ۱۹ حمل و نقل و فعالیت ها کاهش یافت که در نتیجه آن انتشار گاز های گلخانه ای کاهش یافت که موجب پایین آمدن دمای سطح زمین در مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ شهر تهران شد. بیشترین میزان در سال ۲۰۲۲ بوده است که برای مناطق ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب ۷۲/۵، ۷۶/۵، ۷۷/۵ و ۷۵/۵ می باشد.

کلیدواژه ها:

جزیره حرارتی ، دمای سطح زمین ، سنجده مودیس ، شهر تهران