سطح بندی توسعه یافتگی استان های کشور ایرانبراساس شاخص های حمل ونقل

هدف اصلی این پژوهش، سطح بندی توسعه یافتگی استان های کشور بر اساس شاخص های حمل ونقل می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی و بر اساس هدف کاربردی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به صورت اسنادی و میدانی می باشد. داده های پژوهش از سالنامه ی آماری مرکز آمار ایران و به سال ۱۴۰۰ استخراج شده است. در جهت بررسی وضعیت توسعه یافتگی استان های ایران بر اساس میزان برخورداری از شاخص های حمل ونقل، از ۲۰ شاخص استفاده شده است. داده های گردآوری شده پژوهش به صورت کمی و با استفاده از مدل ویکور در نرم افزار EXCEL، مدل K-Mean-Cluster در نرم افزار SPSS و خوشه بندی در نرم افزار GIS تجزیه وتحلیل شده اند. نتایج این پژوهش نشانگر این است که بر اساس مدل ویکور و وضع موجود شاخص های حمل ونقل در استان های کشور، استان های تهران، خوزستان و کرمان به ترتیب در رتبه های اول تا سوم و استان های گهگیلویه و بویراحمد و ایلام نیز در رتبه های سی ام و سی ویکم قرار گرفته اند همچنین نتایج خوشه بندی نشانگر این است که استان تهران به عنوان قطب توسعه در خوشه برخوردار قرار گرفته است. حمل ونقل یکی از موضوعات بسیار مهم و حیاتی در زندگی اقتصادی و اجتماعی هر کشوری، ازجمله ایران است به طوری که یک سیستم حمل ونقل کارآمد و ارتقاء سیستم حمل ونقل منجر به پیشرفت هایی از سطح شهری تا مقیاس ملی و حتی بین المللی می شود و همچنین توسعه پایدار را به همراه دارد که شامل افزایش فعالیت های اقتصادی، کاهش ترافیک و آلودگی، ارتقاء دسترسی به خدمات و امکانات، ایجاد فرصت های شغلی و موارد دیگری می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، نابرابری منطقه ای ، حمل و نقل ، ایران