بازآفرینی شهری: راهکار مقابله با کرختی و تنش های محیطی در فضای شهری(نمونه مورد مطالعه: اسلامشهر)

در ایران با گسترش شهرنشینی و تمرکز امکانات بر تهران، مفاهیم جدیدی به صورت «شهرهای خوابگاهی» و «فقر فرهنگی» نمود یافت و آنچه فراموش شده بود، زندگی میان ساختمان ها بود. شهر اسلامشهر از ابتدا جزء سکونتگاه های خودانگیخته(غیر رسمی) محسوب می شد که بر اساس مهاجرت و سرریز جمعیتی تهران شکل گرفت و به علت شکل گیری و تکوین کانون های شکل دهنده ی اسلامشهر به صورت جدا از هم و در خود(هر یک از کانون های جمعیتی(شهرک ها) با توجه به مشخصه ی خود)، روندی متفاوت را در شکل دهی به فضاهای شهری پیمودند. از این رو، بافت قدیم شهر، دارای ناکارآمدی می باشد که گاها منجر به بروز تنش های محیطی بین شهروندان شده است. لذا این نیاز احساس شد تا به صورت علمی به موضوع تنش و کرختی محیطی پرداخته و یکی از راهکارهای آن را که بازآفرینی شهری می باشد، در شهر اسلامشهر مورد مطالعه قرار دهیم. از این رو، ابتدا چالش های دغدغه ی محیطی در شهر را شناسایی می کنیم و سپس به تحلیل راه حل های اجرا شده خواهیم پرداخت. تحقیق حاضر، به روش مطالعات کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته ، که از نوع کیفی و دارای ماهیت کاربردی می باشد.

کلیدواژه ها:

تنش محیطی ، کرختی محیطی ، بازآفرینی شهری ، اسلامشهر.