بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی بر خودپنداره دانش آموزان با اختلال های یادگیری ویژه: یک مرور نظام مند

دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری از سطح خودپنداره عمومی و تحصیلی پایین تری نسبت به سایر دانش آموزان برخوردارند. لذا پژوهش حاضر با روش مرور نظام مند به منظور بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی بر خودپنداره دانش آموزان با اختلال های یادگیری ویژه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه پژوهش های داخلی در پایگاه های اطلاعاتی نظیر پرتال جامع علوم انسانی، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مجلات تخصصی نور، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و بانک اطلاعات نشریات کشور بود که با استفاده از کلید واژه های خودپنداره و اختلال های یادگیری جستجو شد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند در مرحله اول ۴۸۳ پژوهش یافت شد و در مراحل غربالگری مطابق با ملاک های ورودی، ۱۳ پژوهش به مطالعه وارد شد. مجموع حجم نمونه پژوهش ها ۳۷۴ نفر و ابزار پژوهش دستورالعمل پریزما بود. یافته ها نشان می دهد بیشترین پژوهش ها در سال های ۱۳۹۲-۱۴۰۱ و شهر اصفهان انجام شده است. بنابراین در ۱۰سال اخیر توجه پژوهشگران بر موضوع خودپنداره دانش آموزان با اختلال های یادگیری ویژه افزایش داشته است. مداخلات آموزشی مختلف نظیر آموزش راهبردهای برنامه ریزی عصب- زبان شناختی، آموزش ذهن آگاهی، آموزش حل مسئله، آموزش نظریه ذهن، واقعیت درمانی، برنامه اسپارک، آموزش مهارت های ریاضی در محیط چندرسانه ای آموزشی، و ... تاثیر معناداری بر بهبود خودپنداره مثبت در دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری بر جای گذاشته است که می تواند در راس برنامه ریزی پژوهشگران و درمانگران این حوزه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اختلال های یادگیری ویژه ، خودپنداره ، مداخلات روان شناختی ، مرورنظام مند