مروری روایتی بر روابط در خانواده های دارای فرزند با نیازهای ویژه: واکنش های اعضای خانواده و سازگاری آن ها

امروزه متخصصانی که با فراگیران دارای نیازهای ویژه کار می کنند از اهمیت خانواده آگاهی دارند. آن ها می دانند که خانواده ها و نه فقط والدین، به نحو مهمی در پیامدهای موفقیت آمیز برای افراد دارای نیازهای ویژه تعیین کننده هستند. بدون تردید، یکی از روش های مطلوب این است که آموزش این دسته از کودکان با دلجویی و مهربانی در خانواده ادامه یابد. وقتی که درباره خانواده صحبت می کنیم باید درک وسیعی نسبت به خواهران و برادران، خویشاوندان، دوستان نزدیک یا افراد مشابه با اعضای خانواده که نقش همانندی دارند داشته باشیم. چرا که تولد کودک دارای نیازهای ویژه می تواند تاثیر عمیقی بر خانواده داشته باشد اما همیشه ماهیت دقیق این اثر، قطعی نیست. واکنش های اعضای خانواده در برابر افراد دارای نیازهای ویژه می تواند به وسعت طرد مطلق تا پذیرش کامل، خشم زیاد تا عشق شدید و غفلت کامل تا حمایت افراطی در نوسان باشد. اما مهم ترین مسئله این است که همیشه یک کودک دارای نیازهای ویژه خوشبختی خانواده را تهدید نمی کند. در حقیقت، برخی والدین و خواهران و برادران تصدیق می کنند که وجود یک عضو دارای نیازهای ویژه در خانواده، پیوند بین اعضای خانواده را تقویت می نماید. در این مقاله، پویایی خانواده های دارای کودکان با نیازهای ویژه بررسی می شود و مشارکت والدین و همچنین نقش والدین و خانواده این کودکان مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

والدین ، خانواده ها ، کودکان ، نیازهای ویژه