کم بهره گی داستانهای نوجوان دهه نود از باورهای عامیانه (مطالعه موردی آثار گلشیری ، شاه آبادی و خانیان)

باورهای عامیانه بخش مهمی از فرهنگ است که بیشترین تاثیر را بر رفتار اجتماعی دارد و مبنای کنش بخشی از خودآگاه یا ناخودآگاه یک ملت است ؛ ازاین رو شناخت باورهای عامیانه می تواند نحوه زیست ، تفکر، بایدها و نبایدهای جامعه و سیر ادبیات عامه را مشخص کند. این مقاله بر آن است که میزان بازتاب باورهای عامیانه را در رمانهای نوجوان گلشیری ، شاهآبادی و خانیان بررسی کند تا م شخص شود نوی سندگان ایرانی حوزه نوجوانچگونه ، از کارکرد این نوع ادبیات ا ستفاده می کنند و راه شناخت و درک پی شینه فرهنگی را برای نوجوان ایرانی می سر می سازند. برای تحقق این هدف، شش دا ستان پرمخاطب این حوزه با روش تو صیفی برر سی شده و ضمن آن به تعریف اصطلاحاتی همچون فرهنگ عامه ، فولکلور، باورها و باورهای عامیانه ، دوره نوجوانی ، ادبیات و داستان نوجوان پرداخته شده ا ست . دا ستانهای مورد نظر عبارتاند از: آرش و تهمینه و گور شاه از سیامک گل شیری ، دروازه مردگان، شب خندق و کابوسهای خنده دار از حمیدر ضا شاهآبادی و امپراتور کوتوله سرزمین لی لی پوت و طبقه هفتم غربی از جم شید خانیان. در هر اثر برای آشنایی مخاطب ، ابتدا خلاصه کتاب آمده است ؛ سپس ساختار و کلیت اثر با نگاهی نقادانه بررسی و در پایان نیز میزان بهره دا ستان از باورهای عامیانه ذکر شده ا ست . نتایج تحقیق ن شان می دهد که نوی سندگان مذکور، چندان تمایلی به طرح فرهنگ بومی و باورهای عامیانه در آثار خود ندارند و حتی اگر به ندرت باور عامیانه ای در داستانی آمده، کارکردهای آن به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته طرحو آن در داستان، تصادفی است .

کلیدواژه ها:

ادبیات معاصر ، داستانهای نوجوان ، باورهای عامیانه ، سیامک گلشیری ، حمید شاه آبادی ، جمشید خانیان.