تاثیر مصرف عصاره هسته انگور همراه با تمرین در آب دریا بر قند خون و مقاومت به انسولین و ارتباط آن با وضعیت شناختی سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف

alimoradiiii۲۱۷@gmail.com razavinasab۵۷@gmail.comelhamsafari۱۵۰۰۰۰@gmail.comSimasaffari۷۷@gmali.comچکیدههدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی در آب دریا و مصرف عصاره هسته انگور بر قند خون و مقاومت به انسولین و ارتباط آن با وضعیت شناختی سالمندان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود. ۳۲ نفر سالمندانی که از پرسشنامه MMSE نمره بین ۲۱ تا ۲۵ کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در ۴ گروه تمرین ، عصاره، تمرین + عصاره و پلاسبو (هر گروه ۸ نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت ۱۲ هفته انجام شد. تمرین هوازی شامل هشت دقیقه دویدن در آب دریا به عمق یک متر با شدت ۷۵ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره در جلسه اول بود. هر دو جلسه یک دقیقه به زمان دویدن افزوده می شد تا بعد از ۱۲ هفته، زمان دویدن به ۲۶ دقیقه رسید. عصاره هسته انگور به صورت دو کپسول با دوز ۲۰۰ میلی گرم در روز مصرف شد. قند خون و مقاومت به انسولین دو گروه تمرین و تمرین + عصاره به طور معنادار کاهش یافتند (P<۰.۰۵). وضعیت شناختی در سه گروه مداخله در مقایسه با گروه پلاسبو به طور معنادار افزایش یافت که این افزایش در گروه تمرین + عصاره بیشتر بود (P<۰.۰۵). با این حال، ارتباط بین وضعیت شناختی با قند خون و مقاومت به انسولین معنادار نبود (P<۰.۰۵). احتمالا مصرف عصاره هسته انگور همراه با تمرین هوازی در آب دریا به مدت ۱۲ هفته، می توانند سیر پیشرونده اختلال شناختی خفیف را کند و شاید متوقف سازند و از بروز بیماری آلزایمر پیشگیری یا آن را به تاخیر اندازد.واژگان کلیدی: تمرین در آب دریا، هسته انگور، وضعیت شناختی، دیابت، اختلال شناختی