رابطه ی ویژگی های شخصیت مادران با سازگاری هیجانی فرزندان دارای اختلالات یادگیری و سالم

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگیهای شخصیت مادران (شامل روان رنجورخویی، برونگرایی، پذیرابودن، سازگاری و مسئولیت پذیری) با سازگاری هیجانی فرزندان دارای اختلال یادگیری و بدون آن است. روش پژوهش، از نوع شبهآزمایشی است. جامعه آماری مشتمل بر کلیه دانشآموزان پایه اول تا چهارم ابتدایی با و بدون اختلال یادگیری شهرستان کرمان بوده و حجم نمونه شامل ۱۲۸ نفر که دربرگیرنده ۶۴ دانش آموز دختر و پسر با اختلال یادگیری و ۶۴ دانش آموز دختر و پسر بدون اختلال یادگیری به همراه مادرانشان است. نمونه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بر اساس سن و جنس دانشآموز و تحصیلات مادر همتاسازی شدند. ابزارهای پژوهش آزمون دیداری-حرکتی بندر گشتالت، پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت بود. دادهها از طریق شاخصهای آماری ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس تحلیل شدند. یافته ها در مرحله اول با تحلیل واریانس نشان داد که در دو گروه بین مولفه روان رنجورخویی و سازگاری هیجانی رابطه وجود دارد و در مقایسه دو گروه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری و سالم به صورت جداگانه مولفه های شخصیت مادر، سازگاری هیجانی را فقط ۲۱ درصد پیش بینی و تبیین می کرد و معنادار نبود. این یافته به این معنا است که مولفه های شخصیت با سازگاری هیجانی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری و سالم رابطه نداشته و پیش بینی نمی کند.

کلیدواژه ها:

مولفه شخصیت ، سازگاری هیجانی ، اختلال یادگیری ، دانشآموز ، شخصیت مادر