رابطه مهارت های ارتباطی با یادگیری سازمانی و مدیریت دانش معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با یادگیری سازمانی و مدیریت دانش معلمان آموزش وپرورش شهر رفسنجان بود که با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. معلمان آموزش وپرورش رفسنجان در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ کل جامعه آماری را تشکیل دادند به علت شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس، نمونه آماری این تحقیق تعداد ۱۲۴ معلم بودند که با روش نمونهگیری دسترسی انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل سه پرسشنامه بسته شامل پرسشنامه مدیریت دانش نوناکا و تاکوچی (۱۹۹۵)، پرسشنامه سنجش یادگیری سازمانی واتکینز و مارسیک (۲۰۰۳) و پرسشنامه قابلیت های ارتباطی بارتون (۱۹۹۰) بود. جهت تجزیه وتحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و همبستگی کانونی استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که بین مهارت های ارتباطی با یادگیری سازمانی و ابعاد آن و همچنین با مدیریت دانش و ابعاد آن در بین معلمان ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. علاوه بر این نتایج حاکی از آن بود که مهارت های ارتباطی پیش بینی کننده یادگیری سازمانی و مدیریت دانش است. با وجود اینکه مهارت های ارتباطی شنودی و مهارت های ارتباطی بازخورد پیش بینی کننده مثبت و معنی دار یادگیری سازمانی هستند اما مهارت های ارتباطی کلامی پیش بینی کننده معنی دار یادگیری سازمانی و مدیریت دانش نبود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، قابلیت های ارتباطی ، یادگیری سازمانی.