بررسی رابطه بین ناامنی شغلی و رفتار ایمنی با توجه به نقش میانجی درگیری شغلی و عملکرد کاری کارکنان شرکت فولاد آذربایجان

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه بین ناامنی شغلی و رفتار ایمنی با توجه به نقش میانجی درگیری شغلی و عملکرد کاری کارکنان شرکت فولاد اذربایجان می باشد. رویکرد پژوهش حاضر از نوع کمی است. این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه اماری تحقیق حاضر شرکت فولاد اذربایجان می باشد که تعداد پرسنل ان ۳۵۹ نفر می باشند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران بررای جامعه های محدود ۱۸۲ نفر براورد شد و برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس استفاده شد. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و Smart PLS۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که بین ناامنی شغلی و مشارکت ایمنی، درگیری شغلی، عملکرد کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. بین درگیری شغلی و رعایت ایمنی و همچنین بین عملکرد کارکنان و مشارکت ایمنی رابطه معناداری وجود دارد. درگیری شغلی نقش میانجی گری در رابطه بین ناامنی شغلی و رعایت ایمنی ایفا می کند و در نهایت عملکرد کارکنان نقش میانجی گری در رابطه بین ناامنی شغلی و مشارکت ایمنی دارد.

کلیدواژه ها:

ناامنی شغلی ، رفتار ایمنی ، درگیری شغلی ، عملکرد کارکنان