بررسی رابطه اضطراب کرونا و تاب آوری با خطاهای انسانی

هدف:خطاهای انسانی یکی از مهمترین عوامل آسیب رسان در صنایع و کارخانجات می باشد که موجب بروز صدمات زیادی برای کارکنان می شود و بیشتر این عوامل تحت تاثیر عوامل روانشناختی قرار دارد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب کرونا و تاب آوری با خطاهای انسانی در کارکنان کارخانه انجام شد. روش: روش پژوهش حا ضر از نظر هدف، کاربردی است. از نظر ماهیت از نوع توصیفی (غیرآزمایشی) و از شاخه مطالعات پیمایشی می باشد. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل تمامی پرسنل یکی از کارخانجات تولید شیرآلات صنعتی در سال ۱۴۰۱ بود .تعداد پرسنل این واحد صنعتی ۳۰۰ نفر می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود و با استفاده از این روش تعداد ۱۷۰ نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون، اضطراب کرونا ویروس CDAS و خطاهای انسانی می باشد. به منظور تحلیل داده های پژوهش حاضر از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد و برای این منظور از نرم افزار آماری ۱SPSS استفاده شده است. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد بین خطاهای انسانی با اضطراب کرونا رابطه همسو و با تاب آوری رابطه معکوس و معناداری وزود دارد ( ۰.۰۵ > p ). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد تاب آوری و علائم جسمانی اضطراب کرونا در پیش بینی خطاهای انسانی کارکنان کارخانه نقش دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت اضطراب کرونا و تاب آوری از عوامل تاثیرگذار در خطاهای انسانی کارکنان کارخانجات می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، تاب آوری ، خطاهای انسانی