بررسی رابطه بین ابعاد مدیریت دانش و عملکرد سازمانی: اثر میانجی نوآوری سازمانی

دانش و نوآوری برای موفقیت سازمانی ضروری هستند. به همین علت سازمان ها در جستجوی فرآیندهایی برای تبدیل دانش به عملکرد بهتر سازمانی هستند. از طرفی، به نظر می رسد که رابطه بین فرآیند مدیریت دانش و عملکرد پیچیده تر از یک رابطه مستقیم ساده است، زیرا دانش باید در سازمان نهادینه شود تا عملکرد را بهبود بخشد. این نهادینه شدن ممکن است از طریق نوآوری سازمانی به دست آید که اغلب می تواند این فرآیندها را تسهیل کند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی رابطه بین فرآیندهای مدیریت دانش، نوآوری سازمانی و عملکرد سازمانی است که به صورت موردی در صنعت سیمان انجام شده است. به این منظور از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش (آلفای کرونباخ=۷۳۰/۰)، عملکرد سازمانی (آلفای کرونباخ=۷۱۴/۰) و نوآوری سازمانی (آلفای کرونباخ=۷۵۰/۰) برای گردآوری اطلاعات از نمونه ای شامل ۳۸۵ نفر از کارکنان صنعت سیمان در شش استان کشور، استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSSwin۱۸ وSmart PLS.۵ در قالب آمار توصیفی و الگوی مدل معادلات ساختاری انجام شد. نتایج بیانگر سطح پایین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی در شرکت های مورد مطالعه بود. یافته های مدل معادلات ساختاری نشان داد که مدیریت دانش و نوآوری سازمانی بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معنا دار می گذارد. به علاوه نوآوری سازمانی در رابطه بین مدیریت دانش و عملکرد سازمانی نقش میانجی ایفا میکند.

کلیدواژه ها:

توسعه سازمانی ، توسعه انسانی ، توسعه کارآفرینی ، خلاقیت