شناخت و اولویت بندی شاخص های تکنولوژی ساخت مسکن دائم پس از زلزله در تهران

برنامه ­ریزی ساخت مسکن پس از زلزله، به جهت پیچیدگی و غامض بودن آن، به خصوص در شهری مانند تهران، کمتر مورد توجه قرارگرفته است. از آنجایی که بازسازی فرصتی است برای بهسازی و توسعه، به­ کارگیری تکنولوژی ­­­های مقتضی ساخت امری اجتناب­ناپذیر است، زیرا سبب افزایش سرعت ساخت، کاهش هزینه­ ها و مصرف انرژی، سازگاری با محیط­زیست، مقاوم سازی و نهایتا افزودن به عمر مفید بنا می­ شود. با توجه به ابعاد گسترده فناوری، هزینه­ های بالای اجرا و نیاز به داشتن دانش و درک صحیح از شرایط پساسانحه، به­ کارگیری تکنولوژی مناسب ساخت مسکن ضروری بوده و مستلزم شناخت درستی از شاخص ­ها است. این پژوهش به دنبال شناسایی و اولویت­ بندی شاخص های تکنولوژی به منظور انتخاب سیستم ساخت مناسب مسکن دائم پس از زلزله در شهر تهران است. روش تحقیق، ترکیبی از روش­ های کیفی و کمی بر اساس استراتژی تحلیلی و اکتشافی است. بعد از مرور مقالات، اسناد، متون تخصصی و بررسی تجارب حاصل از مطالعات پیشین، شاخص­ ها استخراج گردیدند، سپس با روش دلفی طبقه بندی عوامل صورت گرفت و به تایید متخصصان رسید و از طریق تکنیک آنتروپی شانون رتبه ­بندی شد. در مجموع، دوازده عامل که شامل مدیریت ساخت و اجرا، هزینه، اجزای ساخت، نوع مصالح، زمان، پیش ساخته سازی، مصرف انرژی، ایمنی، ویژگی­ های فرهنگی­ و اجتماعی، شرایط زیست­ محیطی و تناسب با طرح معماری شناسایی شد. نتایج نشان داد که کیفیت، دوام و مقاومت بالای مصالح، به کارگیری استانداردهای موجود صنعت ساخت، سازه اصلی، تامین نور فضا، انرژی حداقل جهت تطابق اقلیمی و مناطق مختلف شهر تهران به ­عنوان مهم ترین شاخص­ های تکنولوژی ساخت مسکن پس از زلزله هستند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ساخت ، مسکن دائم ، روش دلفی ، تکنیک شانون ، زلزله