ضرورت اخلاقی تبیین مدل شهروند محوری مردم سالار در سازمان های دولتی ایران

زمینه: پژوهش های چندی در زمینه مردم سالاری و حقوق شهروندی صورت پذیرفته است. اما هیچ کدام به ضرورت اخلاقی و انسانی مطالعه بسترهای لازم برای توسعه مفهوم شهروند محوری مردم سالار در سازمان های دولتی نپرداخته است. با این تفاسیر هدف مطالعه حاضر تبیین مدل شهروند محوری مردم سالار در سازمان های دولتی ایران می باشد. روش: روش پژوهش کیفی و کمی می باشد. جامعه آماری بخش کیفی شامل خبرگان مدیریت دولتی بوده که ۱۵ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار پژوهش در این مرحله پرسشنامه باز می باشد که در ۴ مرحله تا رسیدن به اجماع در زمینه شاخص ها استفاده شده است. همچنین جامعه آماری بخش کمی شامل کارمندان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و سازمان تامین اجتماعی استان تهران می باشد که نمونه ای به حجم ۳۸۵ نفر با روش نمونه گیری تصادفی از بین آنها انتخاب شده و با ابزار پرسشنامه بسته مورد پیمایش قرار گرفتند. جهت محاسبات آماری همبستگی پیرسون از نرم افزار SPSS و در بخش طراحی مدل، معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل ۸.۵ استفاده شده است. یافته ها:‎ ‎بیانگر برازش مناسب مدل طراحی شده شهروند محوری مردم سالار در سازمان های دولتی است که داده های فاز کمی نیز همبستگی بالای گویه های هر دو شاخص را مورد تایید قرار می دهد. نتیجه گیری: توسعه اخلاقیات مستلزم تحقق مفاهیم شهروندی در قالبی مردم سالار در سازمان ها است تا بتواند عدالت و مساوات را مطابق نیاز شهروندان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

Ethics ، Democracy ، Democratic citizenship ، اخلاق ، مردم سالاری ، شهروند محوری مردم سالار